Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Ένας χρόνος πανδημίας.

Ένας χρόνος που για την εργατική τάξη αυξήθηκαν τα βάσανα, ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα. Έζησε και ζει έχοντας το φόβο του κορωνοϊού, αλλά και το φόβο της ανεργίας, της απληρωσιάς, της περικοπής όσων δικαιωμάτων της απέμειναν. Έζησε και ζει την ασυδοσία των εργοδοτών στους χώρους δουλειάς, που το μόνο που τους νοιάζει είναι πώς θα αυξηθούντα κέρδη τους. Να μην αγγίξει η κρίση την κερδοφορία τους. Όπως και το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να προχωρήσει απρόσκοπτα η πολιτική που ενισχύει την υγεία ως εμπόρευμα, την πολιτική που οδηγεί την παράδοση της στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Το ερώτημα όμως είναι: ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ;

Εμείς λέμε ναι!

Μπροστά στα αδιέξοδα που φέρνει η βαρβαρότητα του εκμεταλλευτικού συστήματος υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προοπτική να στρίψει το τιμόνι εκεί που ο εργαζόμενος θα ζει με ικανοποιημένες τις σύγχρονες ανάγκες του. Εκεί που οι εργαζόμενοι θα κάνουν κουμάντο στον πλούτο που με καθημερινό και συνεχή ιδρώτα παράγουν και τον απολαμβάνουν μια χούφτα παράσιτα.

(ολόκληρη η ανακοίνωση στο παρακάτω link)